အာရွတုိက္၏ ပထမဦးဆံုး ကမၻာကုိ ဆုိင္ကယ္ႏွင့္ပတ္သူ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး ကမၻာလွည့္ တင္တင္စိန္ႏွင့္ေတြ့ဆံုျခင္း

(၆)ႀကိမ္ေျမာက္ ကမၻာပတ္မည့္ အစီအစဥ္ရိွမယ္ဆိုတာဟာ ဘယ္ေတာ့ေလာက္ျဖစ္မလဲ၊ ဘယ္ႏိုင္ငံ၊ ဘယ္ေဒသေတြပါ မလဲ၊အဲဒီရည္ရြယ္ခ်က္အေသး စိတ္ေလးေတြကို ေျဖၾကားေပး ပါခင္ဗ်ာ?
အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ လူသားေကာင္းစားေရး၊ လူမ်ဳိး မေရြး၊ ဘာသာမေရြး ကိုယ္တတ္ ႏိုင္တဲ့ပညာေလးကို ျဖန္႔ေပးၿပီး ႏိုင္ငံတကာကို ေျပာျပဖို႔၊ သြန္ သင္ဖို႔ အဓိက  ထားပါတယ္

။ေနာက္တစ္ခုက လူေတြက ကိုယ့္ စိတ္ကို ကိုယ္မႏိုင္ဘဲ ေနတဲ့ အတြက္   ကိုယ္၀ါသနာပါရင္
ကိုယ့္ဘက္ကို ေစတနာထားရင္ ေျပာျပမယ္၊ သြန္သင္မယ္၊ ဆုံးမ မယ္၊  သူတို႔ကို  စိတ္ကိုႏိုင္တဲ့ နည္းေလးကို   သင္ေပးမယ္လို႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္။  ဒါရည္ရြယ္ ခ်က္ပါ။သြားမယ္ဆိုတာကေတာ့ အခ်ိန္အခါရယ္လို႔မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ိန္လည္းေပးမယ္။ ေငြလည္း ရိွမယ္။  အားလည္း  အားမယ္ ဆိုရင္သြားဖို႔  အဆင္ေျပပါတယ္။ ဖိတ္ထားတာကေတာ့  ႏိုင္ငံေတြ အမ်ားႀကီး  ဖိတ္ထားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဖိတ္တာက ေတာင္ အေမရိကတိုက္က   ဘရာဇီးလ္၊ အာဂ်င္တီးနားတို႔က ဖိတ္ထား ပါတယ္။ ဖိတ္ေပမဲ့ ကိုယ္က ႐ုတ္ တရက္ႀကီး မသြားအားေသးလို႔ ဒီမွာလည္း လုပ္စရာကိစၥေလး ေတြရိွလို႔လုပ္ေနတာပါ။စာအုပ္ ေတြလည္းထုတ္စရာအမ်ားႀကီး ရိွပါတယ္။အခုလည္း ကမၻာလွည့္ တင္တင္စိန္ေျပာျပစမ္းခ်င္စာအုပ္ ကလည္းဒီတေလာမွထုတ္တာပါ။

ဘယ္ကာလေလာက္ မွန္းထား လဲ မသိဘူးခင္ဗ်ာ။
၂၀၁၃ ေလာက္ေတာ့ မွန္းပါ တယ္။၂၀၁၃ထဲမွာတစ္ခ်ိန္မဟုတ္ တစ္ခိ်န္ေတာ့ သြားျဖစ္မယ္လို႔ မွန္းထားပါတယ္။

အျခားအေရွ႕မွာသြားခဲ့တဲ့ ခရီး စဥ္ငါးခုနဲ႔ အခုသြားမယ့္ ခရီး စဥ္ေျခာက္က  တူပါသလား။ ဘယ္ေတြကို  သြားတာပါလဲ ခင္ဗ်ာ။
အသစ္ေတြပါ ငယ္ငယ္တုန္း က ၁၈ႏွစ္သမီးတုန္းက  ဒုတိယ ကမၻာစစ္ကစြန္႔ပစ္ထားတဲ့ ဆိုင္ ကယ္တစ္စီးနဲ႔ကမၻာပတ္ခဲ့တာပါ။ ျမန္မာ့သမိုင္းရဲ႕ပထမဦဆုံးကမၻာ ပတ္တယ္။ အာရွရဲ႕ ပထမဆုံး ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ကမၻာပတ္တယ္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာလည္း အာရွတိုက္ ရဲ႕ပထမဆုံးကမၻာပတ္သူလို႔ မွတ္ တမ္းတင္ၿပီးေတာ့သမၼတက ဆု ေပးသြားတယ္။ အာရွတိုက္ရဲ႕ ပထမဆုံးက ကမၻာလွည့္ခရီး သည္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳပါ တယ္။ အဲဒီတုန္းက တစ္ႏွစ္ၾကာ တယ္။ ႏိုင္ငံေပါင္း  ၃၀ ေရာက္ တယ္။ ဘုရင္ေတြနဲ႔လည္း အခါ အားေလ်ာ္စြာေတြ႕တယ္။၀န္ႀကီး ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔   လည္းေတြ႕တယ္။ ဆင္းရဲတဲ့သူေရာ၊ စာေရးဆရာ ေရာေတြ႕တယ္။အဂၤလန္ေရာက္ တဲ့အခါက်ေတာ့   ျမန္မာသံ အမတ္ႀကီးက ပထမဦးဆုံး ဘာ ေျပာလဲဆိုေတာ့  ႐ႈပ္လိုက္တာ၊ ဘယ္ေနရာ ေသေနၿပီလဲလို႔ ေမး ေနတာ။ ခင္ဗ်ာတို႔ ေမာ္ေတာ္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးနဲ႔ကမၻာပတ္တာ အေရးမႀကီးဘူး။က်ဳပ္တို႔ အလုပ္ ႐ႈပ္တယ္။  ႐ႈပ္လိုက္တာဆိုၿပီး အျပစ္တင္တယ္။ဘယ္ေလာက္ ပါလဲဆိုေတာ့  ၅ ေပါင္ပါတယ္။ ၅ေပါင္ဆိုတာ ၅က်ပ္နဲ႔တူတယ္။  ၅က်ပ္နဲ႔ အသက္ရွင္လို႔ ရတယ္ လို႔  အန္တီလည္း  ေျပာတယ္။ ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔  ကိုယ္လာတာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ   ဂ႐ုမစိုက္ဘူးလို႔ အန္တီကလည္း  သံအမတ္ႀကီး ကို ျပန္ေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ အနားမွာရိွတဲ့အာရပ္သူက စီးပြား ေရး ကိုယ္စားလွယ္ပါ။   သူက သနားၿပီးေတာ့အိမ္မွာေနရာေတြ အမ်ားႀကီးရိွတယ္။ အိမ္မွာလိုက္ တည္းလိမ့္မယ္။  အိမ္မွာထား မယ္ဆိုၿပီး ေခၚသြားတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ  သတင္းစာတိုက္က ေရာက္လာတယ္   သတင္းစာ ကေနတစ္ဆင့္ BBC မွာ ဒီည အထူးေတြဘယ္သူေရာက္တယ္ ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္မွာပါသြားတယ္။ အဲဒါကေန မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေပါင္ ေတြ အမ်ားႀကီးရတယ္။ ေပါင္ ၄၀၀၊၅၀၀ေလာက္ရလိုက္တယ္။ ကမၻာပတ္လာတဲ့သူ ေမာ္ေတာ္ ဆိုင္ကယ္နဲ႔   ခရီးၾကမ္းထြက္ တယ္။  သူတို႔ႏိုင္ငံက တစ္ခါမွ မသြားေသးဘူး။ အဲဒီလိုသေဘာ နဲ႔ ပိုက္ဆံေတြ အမ်ားႀကီး ေပး လိုက္တယ္။အဲဒီပိုက္ဆံနဲ႔အသက္ ဆက္ရွင္ႏိုင္တာပါ။  အသက္ရွင္ ခြင့္ရသြားတယ္။   အဲဒီတုန္းက ျမန္မာျပည္ရဲ႕ပိုက္ဆံကေလ တစ္ ေဒၚလာကို ၆က်ပ္ခဲြေပးရတယ္။ ၁ေပါင္ကို  ၁၃က်ပ္ခဲြေပးရမယ္။ ဘာေမွာင္ခိုေစ်းမွ   မရိွပါဘူး။ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္စီးတဲ့အခါတစ္  ဂါလန္ကို ၁၀ျပားပဲ  ေပးရတယ္။ ဓာတ္ဆီတစ္ဂါလန္ကို ျမန္မာေငြ နဲ႔တြက္ရင္ ၁၀ ျပားပဲ   ေပးရပါ တယ္။  အဲဒါနဲ႔ ခရီးသြားခဲ့တာ တစ္ႏွစ္ၾကာတယ္။  အင္မတန္ လည္း    စိတ္ညစ္စရာလည္း ေကာင္းတဲ့ခရီးေတြပါ။  တစ္ခါ တစ္ေလၾကေတာ့လည္း ကုိယ္ မေရာက္ဘူးတဲ့ သဲကႏၲာရထဲမွာ သြားေနရတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ေတာ့ဆီးႏွင္းေတြထဲသြားရတယ္။ အီရတ္မွာဆိုရင္  လူ႐ုိင္းေတြရိွ တယ္။ သူတို႔က ေျခသလုံးအိမ္ တိုင္ပဲေနတယ္။သူတို႔က ဘာရယ္ လို႔မသိဘူး။ ကိုယ့္စကားမတတ္ ဘူး။ ကုိယ္ကလည္း  သူ႔စကား မတတ္ပါဘူး။    အဲဒီအခ်ိန္မွာ လက္ေတြေရာ၊ ေျခေတြေရာ ႀကိဳး တုပ္ၿပီး မီးဖုတ္စားဖို႔ အဆင္သင့္ လုပ္ထားတယ္။  မီးပါေမႊးထား တယ္။ကံေကာင္းလို႔ ကားတစ္စီး ေရာက္လာၿပီး  ေတြ႕တဲ့အခါက် ေတာ့   ေမးတယ္။  ကြၽန္မကို ဘာျဖစ္တာလဲလို႔၊ ကြၽန္မလည္း ဘာျဖစ္မွန္မသိဘူးလို႔ ျပန္ေျပာ တယ္။ ကံေကာင္းေတာ့  သူက အဂၤလိပ္လိုတတ္တယ္။   သူက အဲဒီလူေတြကို ေဟာက္ၿပီး ေျပာ လိုက္တယ္။အဲဒီအီရတ္က လူ႐ိုင္း ေတြက ကြၽန္မကို  သူတို႔စကား မတတ္လို႔  လူ႐ိုင္းဆိုၿပီး မီးဖုတ္ စားမလို႔  လုပ္ထားတာလို႔ အဲဒီ လူကို ျပန္ေျပာတယ္။ အဲဒီလူက သူတို႔ကို ဆူဆဲၿပီး သြားခိုင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ  အန္တီကို ေျခေတြ၊ လက္ေတြ ႀကိဳးျဖည္ေပးၿပီး ဆိုင္ ကယ္ေပၚတက္ၿပီး  ေမာင္းခိုင္း တာ။သူကေနာက္က ေန၅ကီလိုမီ တာေလာက္အထိ လိုက္ၿပီးကူညီ ေပးတယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိး ကူညီေပး လို႔ အသက္ရွင္ရတာ။

အရင္ခရီးစဥ္ေတြ  သြားခဲ့တဲ့ ခုႏွစ္ေလးေတြ မွတ္မိရင္ေျပာ ျပေပးပါ?
မွတ္မိပါတယ္။    မွတ္မိပါ တယ္။ ပထမက ၁၉၅၅-၅၆ (၁) ႏွစ္ၾကာတယ္။  ႏိုင္ငံေပါင္း ၃၀ ေရာက္တယ္။     ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ကတည္းကစၿပီး မဆလအစိုးရ လက္ထက္မွာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ နဲ႔ မဆက္ဆံရဘူး။ မပတ္သက္ရ ဘူး။  အကုန္ပိတ္ထားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာႏိုင္ငံျခားကလာတဲ့  သမဂၢအဖြဲ႕တို႔  WHO     တို႔က ရံဖန္ရံခါတရားထိုင္ခ်င္တယ္ဆို ေတာ့  တရားျပခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ ႏိုင္ငံအတြင္းမွာပဲ လုပ္ခဲ့တယ္ဗ်။ ၁၉၉၅ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ ျမန္မာ ျပည္မွာလာၿပီးေတာ့ကမၻာ့ဘဏ္ အဖြဲ႕ကေနသြားတဲ့သူေတြကစၿပီး စင္ကာပူ၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ ထိုင္း၊ ကိုရီးယား၊ အိႏၵိယေတြကို  သူတို႔ စရိတ္နဲ႔သြားခ့ဲရတယ္။   အဲဒါ ေနာက္ၿပီးမွာ အဂၤလန္၊ အေမရိ ကကို ေရာက္တယ္။ အေမရိက  ကို ေျခာက္ေခါက္၊ ဂ်ပန္ ကိုး ေခါက္၊ အဂၤလန္ကေတာ့ ၁၅ ေခါက္ေလာက္ရွိပါတယ္။ဥေရာပ တိုက္ကလည္း ၁၄၊ ၁၅ ေခါက္ ေလာက္ရွိပါတယ္။ဥေရာပႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံတည္းမဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံ မ်ားစြာေရာက္ခ့ဲပါတယ္။ ကိုယ့္ ကိုယ္ကိုလည္း ဘယ္အခ်ိန္သြား ၿပီး    ဘယ္အခ်ိန္ဆံုးမယ္လို႔ မသတ္မွတ္ပါဘူး။  ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သြားလိုက္တယ္။ ၿပီး ရင္ ျပန္လာလိုက္တယ္။ ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ၿပီးေတာ့  သူတို႔ ႏိုင္ငံေရာက္တဲ့အခါ  သူတို႔နဲ႔ တရားေဆြးေႏြးတဲ့အခါ တစ္ပတ္၊ ၁၀ရက္ေလာက္ၾကာတယ္။သူူတို႔ က ပိုက္ဆံေတြစုၿပီး ေပးတယ္။ ေပးတဲ့အခါမွာ  ကိုယ္ရခဲ့တဲ့ တရားဟာ အခမဲ့ရခဲ့တယ္။  "I don't want your money"   နင္တို႔ဆီက ပိုက္ဆံလုိလို႔လာတာ မဟုတ္ဘူး။ ေမတၱာေစတနာနဲ႔ လာတာ။ အဲဒီဟာကို အလဲြသံုး စားမလုပ္ပါရေစနဲ႔။ အတန္တန္  ေျပာတယ္။  ေတာင္းပန္တယ္။ မရဘူး။  ၿပီးရင္ ယူလုိက္တယ္။ ယူၿပီးရင္  သူတို႔ကို တစ္ခုခုျပန္ လွဴလိုက္တယ္။ မယူခဲ့ဘူး။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ  ေထာက္လွမ္းေရးက ေနာက္ကေန    တေကာက္ ေကာက္လိုက္တယ္။ ဒီမိန္းမႀကီး ဘာလုပ္ေနတာလဲ။ ႏိုင္ငံေရး႐ႈပ္ ေနတာလား။    အဲဒီတုန္းက တကယ္လည္း  ႏိုင္ငံေရး႐ႈပ္တဲ့ အေနအထားမွာရွိတယ္။ ဟိုမွာ ဒီႏိုင္ငံက  ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ ေယာက္နဲ႔ေတြ႕တယ္။   ကိုယ္ ကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပဲ။ သူက စိတ္အေၾကာင္းေမးရင္   စိတ္ အေၾကာင္းေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႕ကိုေတာ့ အန္တီက  I don't like it     ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လူေတြ ကို ညာစားေနတာလု႔ိထင္တယ္။ တကယ္လုပ္တဲ့သူဟာ မင္းကိုႏုိင္ တို႔ကလုပ္တာ။   တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္တာ။  မာမာေအးတို႔ လည္း တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္ တယ္။ တကယ္လုပ္တယ္။ သူက  အျခားႏုိင္ငံမွာေနတယ္။ ကိုယ္ ပိုင္ေလယာဥ္ပ်ံနဲ႔ စတိုင္နဲ႔ ေန တယ္။   သေဘာေပါက္တယ္ မဟုတ္လား။   ၿပီးေတာ့ ဂ်ပန္ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ   ဂ်ပန္က ေကာင္မေလးေတြက   အဲဒီလို သူ႔ကို တိုက္႐ိုက္ပို႔ေနတာ။ ျမန္မာ ျပည္ဒီမိုကေရစီရရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီး ေတာ့ပါ။ အဲဒီေကာင္မေလးရဲ႕ အေဖနဲ႔အေမက  အသတ္ခံရ တယ္။  ေမာင္ႏွမေတြ ႐ူးကုန္ တယ္။အဲဒီေကာင္မေလးက ဂ်ပန္ မွာ အလုပ္လုပ္တယ္။ သူရတဲ့ ပိုက္ဆံကို ဒီျမန္မာျပည္က အမ်ဳိး ေတြဆီမပို႔ဘဲ    အဲဒီႏိုင္ငံေရး သမားဆီကို  ပို႔ေနတယ္။  ဒီမိုက ေရစီရရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီးေတာ့ပါ။   အဲဒီဟာကို  သိရေတာ့   ရင္ထဲ ေတာ္ေတာ္မေကာင္းဘူး။ေနာက္ ပိုင္း ငါနဲ႔မဆိုင္ဘူးဆိုၿပီး  မနည္း ေျဖရတယ္။ စိတ္ထဲက ထုတ္ပစ္ ရတယ္။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆို တာလည္း သားရယ္ ခံယူခ်က္ရွိမွ လုပ္လို႔ရတာ။

ဖန္႔ေပးၿပီး ႏိုင္ငံတကာကို ေျပာျပဖို႔၊ သြန္ သင္ဖို႔ အဓိက ထားပါတယ္ ။ေနာက္တစ္ခုက လူေတြက ကိုယ့္ စိတ္ကို ကိုယ္မႏိုင္ဘဲ ေနတဲ့ အတြက္ ကိုယ္၀ါသနာပါရင္ ကိုယ့္ဘက္ကို ေစတနာထားရင္ ေျပာျပမယ္၊ သြန္သင္မယ္၊ ဆုံးမ မယ္၊ သူတို႔ကို စိတ္ကိုႏိုင္တဲ့ နည္းေလးကို သင္ေပးမယ္လို႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ ဒါရည္ရြယ္ ခ်က္ပါ။သြားမယ္ဆိုတာကေတာ့ အခ်ိန္အခါရယ္လို႔မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ိန္လည္းေပးမယ္။ ေငြလည္း ရိွမယ္။ အားလည္း အားမယ္ ဆိုရင္သြားဖို႔ အဆင္ေျပပါတယ္။ ဖိတ္ထားတာကေတာ့ ႏိုင္ငံေတြ အမ်ားႀကီး ဖိတ္ထားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဖိတ္တာက ေတာင္ အေမရိကတိုက္က ဘရာဇီးလ္၊ အာဂ်င္တီးနားတို႔က ဖိတ္ထား ပါတယ္။ ဖိတ္ေပမဲ့ ကိုယ္က ႐ုတ္ တရက္ႀကီး မသြားအားေသးလို႔ ဒီမွာလည္း လုပ္စရာကိစၥေလး ေတြရိွလို႔လုပ္ေနတာပါ။စာအုပ္ ေတြလည္းထုတ္စရာအမ်ားႀကီး ရိွပါတယ္။အခုလည္း ကမၻာလွည့္ တင္တင္စိန္ေျပာျပစမ္းခ်င္စာအုပ္ ကလည္းဒီတေလာမွထုတ္တာပါ။ ဘယ္ကာလေလာက္ မွန္းထား လဲ မသိဘူးခင္ဗ်ာ။ ၂၀၁၃ ေလာက္ေတာ့ မွန္းပါ တယ္။၂၀၁၃ထဲမွာတစ္ခ်ိန္မဟုတ္ တစ္ခိ်န္ေတာ့ သြားျဖစ္မယ္လို႔ မွန္းထားပါတယ္။ အျခားအေရွ႕မွာသြားခဲ့တဲ့ ခရီး စဥ္ငါးခုနဲ႔ အခုသြားမယ့္ ခရီး စဥ္ေျခာက္က တူပါသလား။ ဘယ္ေတြကို သြားတာပါလဲ ခင္ဗ်ာ။ အသစ္ေတြပါ ငယ္ငယ္တုန္း က ၁၈ႏွစ္သမီးတုန္းက ဒုတိယ ကမၻာစစ္ကစြန္႔ပစ္ထားတဲ့ ဆိုင္ ကယ္တစ္စီးနဲ႔ကမၻာပတ္ခဲ့တာပါ။ ျမန္မာ့သမိုင္းရဲ႕ပထမဦဆုံးကမၻာ ပတ္တယ္။ အာရွရဲ႕ ပထမဆုံး ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ကမၻာပတ္တယ္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာလည္း အာရွတိုက္ ရဲ႕ပထမဆုံးကမၻာပတ္သူလို႔ မွတ္ တမ္းတင္ၿပီးေတာ့သမၼတက ဆု ေပးသြားတယ္။ အာရွတိုက္ရဲ႕ ပထမဆုံးက ကမၻာလွည့္ခရီး သည္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳပါ တယ္။ အဲဒီတုန္းက တစ္ႏွစ္ၾကာ တယ္။ ႏိုင္ငံေပါင္း ၃၀ ေရာက္ တယ္။ ဘုရင္ေတြနဲ႔လည္း အခါ အားေလ်ာ္စြာေတြ႕တယ္။၀န္ႀကီး ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ လည္းေတြ႕တယ္။ ဆင္းရဲတဲ့သူေရာ၊ စာေရးဆရာ ေရာေတြ႕တယ္။အဂၤလန္ေရာက္ တဲ့အခါက်ေတာ့ ျမန္မာသံ အမတ္ႀကီးက ပထမဦးဆုံး ဘာ ေျပာလဲဆိုေတာ့ ႐ႈပ္လိုက္တာ၊ ဘယ္ေနရာ ေသေနၿပီလဲလို႔ ေမး ေနတာ။ ခင္ဗ်ာတို႔ ေမာ္ေတာ္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးနဲ႔ကမၻာပတ္တာ အေရးမႀကီးဘူး။က်ဳပ္တို႔ အလုပ္ ႐ႈပ္တယ္။ ႐ႈပ္လိုက္တာဆိုၿပီး အျပစ္တင္တယ္။ဘယ္ေလာက္ ပါလဲဆိုေတာ့ ၅ ေပါင္ပါတယ္။ ၅ေပါင္ဆိုတာ ၅က်ပ္နဲ႔တူတယ္။ ၅က်ပ္နဲ႔ အသက္ရွင္လို႔ ရတယ္ လို႔ အန္တီလည္း ေျပာတယ္။ ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ ကိုယ္လာတာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ဘူးလို႔ အန္တီကလည္း သံအမတ္ႀကီး ကို ျပန္ေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ အနားမွာရိွတဲ့အာရပ္သူက စီးပြား ေရး ကိုယ္စားလွယ္ပါ။ သူက သနားၿပီးေတာ့အိမ္မွာေနရာေတြ အမ်ားႀကီးရိွတယ္။ အိမ္မွာလိုက္ တည္းလိမ့္မယ္။ အိမ္မွာထား မယ္ဆိုၿပီး ေခၚသြားတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ သတင္းစာတိုက္က ေရာက္လာတယ္ သတင္းစာ ကေနတစ္ဆင့္ BBC မွာ ဒီည အထူးေတြဘယ္သူေရာက္တယ္ ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္မွာပါသြားတယ္။ အဲဒါကေန မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေပါင္ ေတြ အမ်ားႀကီးရတယ္။ ေပါင္ ၄၀၀၊၅၀၀ေလာက္ရလိုက္တယ္။ ကမၻာပတ္လာတဲ့သူ ေမာ္ေတာ္ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ခရီးၾကမ္းထြက္ တယ္။ သူတို႔ႏိုင္ငံက တစ္ခါမွ မသြားေသးဘူး။ အဲဒီလိုသေဘာ နဲ႔ ပိုက္ဆံေတြ အမ်ားႀကီး ေပး လိုက္တယ္။အဲဒီပိုက္ဆံနဲ႔အသက္ ဆက္ရွင္ႏိုင္တာပါ။ အသက္ရွင္ ခြင့္ရသြားတယ္။ အဲဒီတုန္းက ျမန္မာျပည္ရဲ႕ပိုက္ဆံကေလ တစ္ ေဒၚလာကို ၆က်ပ္ခဲြေပးရတယ္။ ၁ေပါင္ကို ၁၃က်ပ္ခဲြေပးရမယ္။ ဘာေမွာင္ခိုေစ်းမွ မရိွပါဘူး။ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္စီးတဲ့အခါတစ္ ဂါလန္ကို ၁၀ျပားပဲ ေပးရတယ္။ ဓာတ္ဆီတစ္ဂါလန္ကို ျမန္မာေငြ နဲ႔တြက္ရင္ ၁၀ ျပားပဲ ေပးရပါ တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ခရီးသြားခဲ့တာ တစ္ႏွစ္ၾကာတယ္။ အင္မတန္ လည္း စိတ္ညစ္စရာလည္း ေကာင္းတဲ့ခရီးေတြပါ။ တစ္ခါ တစ္ေလၾကေတာ့လည္း ကုိယ္ မေရာက္ဘူးတဲ့ သဲကႏၲာရထဲမွာ သြားေနရတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ေတာ့ဆီးႏွင္းေတြထဲသြားရတယ္။ အီရတ္မွာဆိုရင္ လူ႐ုိင္းေတြရိွ တယ္။ သူတို႔က ေျခသလုံးအိမ္ တိုင္ပဲေနတယ္။သူတို႔က ဘာရယ္ လို႔မသိဘူး။ ကိုယ့္စကားမတတ္ ဘူး။ ကုိယ္ကလည္း သူ႔စကား မတတ္ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လက္ေတြေရာ၊ ေျခေတြေရာ ႀကိဳး တုပ္ၿပီး မီးဖုတ္စားဖို႔ အဆင္သင့္ လုပ္ထားတယ္။ မီးပါေမႊးထား တယ္။ကံေကာင္းလို႔ ကားတစ္စီး ေရာက္လာၿပီး ေတြ႕တဲ့အခါက် ေတာ့ ေမးတယ္။ ကြၽန္မကို ဘာျဖစ္တာလဲလို႔၊ ကြၽန္မလည္း ဘာျဖစ္မွန္မသိဘူးလို႔ ျပန္ေျပာ တယ္။ ကံေကာင္းေတာ့ သူက အဂၤလိပ္လိုတတ္တယ္။ သူက အဲဒီလူေတြကို ေဟာက္ၿပီး ေျပာ လိုက္တယ္။အဲဒီအီရတ္က လူ႐ိုင္း ေတြက ကြၽန္မကို သူတို႔စကား မတတ္လို႔ လူ႐ိုင္းဆိုၿပီး မီးဖုတ္ စားမလို႔ လုပ္ထားတာလို႔ အဲဒီ လူကို ျပန္ေျပာတယ္။ အဲဒီလူက သူတို႔ကို ဆူဆဲၿပီး သြားခိုင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ အန္တီကို ေျခေတြ၊ လက္ေတြ ႀကိဳးျဖည္ေပးၿပီး ဆိုင္ ကယ္ေပၚတက္ၿပီး ေမာင္းခိုင္း တာ။သူကေနာက္က ေန၅ကီလိုမီ တာေလာက္အထိ လိုက္ၿပီးကူညီ ေပးတယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိး ကူညီေပး လို႔ အသက္ရွင္ရတာ။ အရင္ခရီးစဥ္ေတြ သြားခဲ့တဲ့ ခုႏွစ္ေလးေတြ မွတ္မိရင္ေျပာ ျပေပးပါ? မွတ္မိပါတယ္။ မွတ္မိပါ တယ္။ ပထမက ၁၉၅၅-၅၆ (၁) ႏွစ္ၾကာတယ္။ ႏိုင္ငံေပါင္း ၃၀ ေရာက္တယ္။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ကတည္းကစၿပီး မဆလအစိုးရ လက္ထက္မွာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ နဲ႔ မဆက္ဆံရဘူး။ မပတ္သက္ရ ဘူး။ အကုန္ပိတ္ထားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာႏိုင္ငံျခားကလာတဲ့ သမဂၢအဖြဲ႕တို႔ WHO တို႔က ရံဖန္ရံခါတရားထိုင္ခ်င္တယ္ဆို ေတာ့ တရားျပခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ ႏိုင္ငံအတြင္းမွာပဲ လုပ္ခဲ့တယ္ဗ်။ ၁၉၉၅ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ ျမန္မာ ျပည္မွာလာၿပီးေတာ့ကမၻာ့ဘဏ္ အဖြဲ႕ကေနသြားတဲ့သူေတြကစၿပီး စင္ကာပူ၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ ထိုင္း၊ ကိုရီးယား၊ အိႏၵိယေတြကို သူတို႔ စရိတ္နဲ႔သြားခ့ဲရတယ္။ အဲဒါ ေနာက္ၿပီးမွာ အဂၤလန္၊ အေမရိ ကကို ေရာက္တယ္။ အေမရိက ကို ေျခာက္ေခါက္၊ ဂ်ပန္ ကိုး ေခါက္၊ အဂၤလန္ကေတာ့ ၁၅ ေခါက္ေလာက္ရွိပါတယ္။ဥေရာပ တိုက္ကလည္း ၁၄၊ ၁၅ ေခါက္ ေလာက္ရွိပါတယ္။ဥေရာပႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံတည္းမဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံ မ်ားစြာေရာက္ခ့ဲပါတယ္။ ကိုယ့္ ကိုယ္ကိုလည္း ဘယ္အခ်ိန္သြား ၿပီး ဘယ္အခ်ိန္ဆံုးမယ္လို႔ မသတ္မွတ္ပါဘူး။ ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သြားလိုက္တယ္။ ၿပီး ရင္ ျပန္လာလိုက္တယ္။ ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ ႏိုင္ငံေရာက္တဲ့အခါ သူတို႔နဲ႔ တရားေဆြးေႏြးတဲ့အခါ တစ္ပတ္၊ ၁၀ရက္ေလာက္ၾကာတယ္။သူူတို႔ က ပိုက္ဆံေတြစုၿပီး ေပးတယ္။ ေပးတဲ့အခါမွာ ကိုယ္ရခဲ့တဲ့ တရားဟာ အခမဲ့ရခဲ့တယ္။ "I don't want your money" နင္တို႔ဆီက ပိုက္ဆံလုိလို႔လာတာ မဟုတ္ဘူး။ ေမတၱာေစတနာနဲ႔ လာတာ။ အဲဒီဟာကို အလဲြသံုး စားမလုပ္ပါရေစနဲ႔။ အတန္တန္ ေျပာတယ္။ ေတာင္းပန္တယ္။ မရဘူး။ ၿပီးရင္ ယူလုိက္တယ္။ ယူၿပီးရင္ သူတို႔ကို တစ္ခုခုျပန္ လွဴလိုက္တယ္။ မယူခဲ့ဘူး။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ေထာက္လွမ္းေရးက ေနာက္ကေန တေကာက္ ေကာက္လိုက္တယ္။ ဒီမိန္းမႀကီး ဘာလုပ္ေနတာလဲ။ ႏိုင္ငံေရး႐ႈပ္ ေနတာလား။ အဲဒီတုန္းက တကယ္လည္း ႏိုင္ငံေရး႐ႈပ္တဲ့ အေနအထားမွာရွိတယ္။ ဟိုမွာ ဒီႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ ေယာက္နဲ႔ေတြ႕တယ္။ ကိုယ္ ကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပဲ။ သူက စိတ္အေၾကာင္းေမးရင္ စိတ္ အေၾကာင္းေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႕ကိုေတာ့ အန္တီက I don't like it ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လူေတြ ကို ညာစားေနတာလု႔ိထင္တယ္။ တကယ္လုပ္တဲ့သူဟာ မင္းကိုႏုိင္ တို႔ကလုပ္တာ။ တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္တာ။ မာမာေအးတို႔ လည္း တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္ တယ္။ တကယ္လုပ္တယ္။ သူက အျခားႏုိင္ငံမွာေနတယ္။ ကိုယ္ ပိုင္ေလယာဥ္ပ်ံနဲ႔ စတိုင္နဲ႔ ေန တယ္။ သေဘာေပါက္တယ္ မဟုတ္လား။ ၿပီးေတာ့ ဂ်ပန္ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဂ်ပန္က ေကာင္မေလးေတြက အဲဒီလို သူ႔ကို တိုက္႐ိုက္ပို႔ေနတာ။ ျမန္မာ ျပည္ဒီမိုကေရစီရရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီး ေတာ့ပါ။ အဲဒီေကာင္မေလးရဲ႕ အေဖနဲ႔အေမက အသတ္ခံရ တယ္။ ေမာင္ႏွမေတြ ႐ူးကုန္ တယ္။အဲဒီေကာင္မေလးက ဂ်ပန္ မွာ အလုပ္လုပ္တယ္။ သူရတဲ့ ပိုက္ဆံကို ဒီျမန္မာျပည္က အမ်ဳိး ေတြဆီမပို႔ဘဲ အဲဒီႏိုင္ငံေရး သမားဆီကို ပို႔ေနတယ္။ ဒီမိုက ေရစီရရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီးေတာ့ပါ။ အဲဒီဟာကို သိရေတာ့ ရင္ထဲ ေတာ္ေတာ္မေကာင္းဘူး။ေနာက္ ပိုင္း ငါနဲ႔မဆိုင္ဘူးဆိုၿပီး မနည္း ေျဖရတယ္။ စိတ္ထဲက ထုတ္ပစ္ ရတယ္။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆို တာလည္း သားရယ္ ခံယူခ်က္ရွိမွ လုပ္လို႔ရတာ။

ဒီေနရာကေန ေကာ္ပီပါတယ္ခင္ဗ်ာ...